Katten

Columns en meer

Katten

Je houdt van ze, of je haat ze: katten. Bij mij in de straat wonen ze allebei, de kattenliefhebbers en de kattenhaters. Gelukkig zijn de kattenhaters, hele lieve haters want er wordt bij ons geen kattenhaar gekrenkt. Nou jou, de tere ziel van menig poes is de afgelopen jaren zwaar gekrenkt als zij weer eens een plens water over haar mooie vacht heen kreeg.

Ik zit er een beetje tussen in, tussen haten en houden van. Ik houd van poezen, kan uren naar kattenfilmpjes kijken op internet. Ik hou van hun eigenwijzigheid, hun slimheid en hun lenigheid. Maar, ik ben allergisch voor katten. Geef mij een kat op schoot en vijf minuten later huil ik tranen met tuiten, als een kind van vijf dat net een standje heeft gehad. En ik nies, overtuigend.

Maar dat is niet het enige bezwaar dat ik tegen katten heb. Ik deel een bezwaar met veel van mijn buren. Ik heb een tuin en die heb ik met zorg aan laten leggen, ik heb niet zulke groene vingers. Dezelfde tuinman komt nog steeds regelmatig langs om het netjes te houden. Ja ik heb een tuinman, soms laat ik het breed hangen. De rest van mijn huishouden doe ik zelf, inclusief de strijk. Maar ik dwaal af, die vermaledijde katten toch. En wat doen ze in mijn tuin? Juist ja, schijten. Mijn tuinman wordt er gek van en het is nog slecht voor de planten ook.

Nu heeft mijn tuin aan veel zijden muren. Het laatste open stukje heb ik sinds kort afgeschermd met een visnet. De katten blijven weg, de tuinman is blij, net als mijn planten. Maar dat geldt niet voor de buren verderop in de straat die hun tuin niet zo makkelijk kunnen afschermen. Zij klagen dat het een lieve lust is, als een kind van vijf dat een standje gaat krijgen.

In de buurt-app heb ik laatst een slim voorstel gedaan. En daarmee ga ik terug in de tijd. Ruim tien jaar geleden gleed je op het trottoir van hondendrol naar hondendrol. Ik had in die tijd een aparte borstel in huis om mijn schoenen poepvrij te maken. Tegenwoordig kennen we dat probleem nauwelijks nog. Hondeneigenaren zijn verplicht de poep zelf op te ruimen. En dus zie je vrolijke Bello's met grappige zakjes aan hun halsband door de wijk banjeren, een trouw baasje aan de anderen kant van de riem. En als Bello dan toch nog midden op het trottoir zijn behoefte doet, zie je baaslief enigszins gegeneerd de poep met het zakje weer oprapen.

Eureka! Als we dat nou ook eens voor kattenbezitters invoeren. Het is onmogelijk om altijd achter je kat aan te lopen. Maar ik nodig de kattenliefhebbers in mijn buurt van harte uit eens per maand met een plastic zakje en een schepje bij mij en bij mijn kattenhatende buren alle poezendrollen op te komen scheppen en in de eigen tuin te begraven. Of weg te gooien, natuurlijk. Dat mag ook. Ik durf te wedden dat binnen een vloek en een zucht alle buurtkatten braaf op een kattenbak zitten.

September 2019